Waar ik een tijdje geleden nog de indruk wekte dat ik zwanger was omdat ik een blog postte over een coeliakie-broek, komen die broeken nu toch wel echt even goed van pas! Ik ben namelijk hartstikke zwanger! Al ruim 15 weken!
Nu maken alle vrouwen die zwanger zijn hun zwangerschap op een volledig andere manier mee. De een heeft nergens last van en is een klein beetje moe, de ander is doodop, kotst de hele dag door en vraagt zich af waar ze in hemelsnaam aan begonnen is.
Ik val in de laatste categorie. Het is me toch een partijtje afzien! Niet normaal. Mijn darmen zijn volledig van slag. Nou is daar niet zoveel voor nodig – want ze hebben het al zwaar zat. Maar die van mij waren enorm de weg kwijt. Volledig. De verloskundige vind het logisch dat ik last van mijn buik heb want je darmen zijn eigenlijk de hele zwangerschap een beetje de weg kwijt. Een beetje? Die van mij reageren de ene dag op ALLES en de andere dag op niks. Ik snap er niks meer van.
De eerste twaalf weken
De laatste 4 weken gaat het ietsje beter maar het was echt verschrikkelijk. Zwanger zijn is gewoon echt niet leuk. Zeker de eerste paar maanden niet. Ik zette op de dag dat ik 7 weken en 5 dagen zwanger was voor mezelf het een en ander op papier wat ik graag met je wilt delen!
“Ik ben niet een beetje moe maar ik ben volledig gesloopt. Ben de helft minder gaan werken uit pure wanhoop. Het kan niet anders, ik kan namelijk niet kotsend achter de bar gaan staan.
Na een dag hard werken hang ik rustig de hele avond boven de wc om al het eten en drinken wat erin gaat er weer uit te gooien. De dag na de drukte is het nog erger en is het een groot kots-festijn.
Het moment dat ik dit schrijf ben ik 7 weken en 5 dagen zwanger. Dat is bijna 8! Dat betekent – als het goed is – dat ik niet nog misselijker wordt maar dat het de komende vier weken stabiel blijft. Stabiel misselijk zijn en kotsen. Daar doe ik het voor.
Als je dan zo misselijk bent dan hebben ze bij de dokter pilletjes. Super leuk natuurlijk maar daar zit lactose in. Als ik dat neem zijn we nog verder van huis. Dus dat gaat niet. Zetpillen zijn er wel. Zonder lactose. Helemaal goed, nemen we die. Het is alleen zo jammer dat ik er diarree van krijg. Dat helpt natuurlijk nog steeds niet voor de vochtbalans.
Ondertussen ben ik al 4 kilo afgevallen en heb ik dagen die ok-ish zijn, slechte dagen en hele slechte dagen.“
Als ik dit nu teruglees schrik ik er zelf bijna van.. want wat is het zwaar (geweest). De uren die ik in onze eigen zaak op de vloer stond werden drastisch teruggedrongen van 50 naar 14.
En, hoe gaat het nu?
Je hoort verschillende droomscenario’s over de 12 weken grens… tot je erin zit. Dan zeggen zowel je mesoloog, verloskundige én de gynaecoloog dat het prima tot week 16 kan duren. Te gek. Echt zin in. Maandag heb ik er officieel 16 weken opzitten dus ik hoop dat de kostknop uit gezet wordt.
Tot op heden ben ik nog steeds elke dag de wc-pot aan het knuffelen, is mijn energie ietsje minder dan 3 weken geleden en heb ik hele sombere dagen. Ik vind dit gewoon oprecht niet leuk. Ja, het is super fijn dat ik zwanger geworden ben en dat het kindje tot nu toe goed groeit. Maar de rest vind ik gewoon echt heel erg verrot.
Helaas zijn het de hormonen die ervoor zorgen dat ik me gewoon eventjes niet ‘Carlijn’ voel. Ach, nog maar 24 weken…
