Begin november kom je er niet meer omheen. Het (glutenvrije) sinterklaasfeest komt dichterbij. De mandarijnen, pepernoten en taai taai liggen volop in de winkels. Normaal gesproken is de sinterklaastijd een super periode van het jaar. Van de intocht tot de dag dat de sint echt komt is een spannende, maar vooral gezellige periode. Nu de oudste vier is zitten we er echt middenin en het is heerlijk om te zien hoe ze eind oktober al in haar pietenpakje rondloopt en de meest fantastische avonturen beleefd.
Maar dit jaar heeft de sinterklaasperiode ook een keerzijde. Het is ons eerste glutenvrije decembermaand. Thuis en bij familie gaat het wel goed komen. Er zijn genoeg lekkernijen te krijgen in de glutenvrije variant en natuurlijk ga ik ook zelf bakken. Maar we kunnen natuurlijk niet de hele sinterklaastijd thuis doorbrengen.
Overal worden kinderen overladen met pepernoten. Uitgedeeld, rondgestrooid of zelf te pakken in schaaltjes die overal staan. Normaal gesproken doe ik daar net zo hard aan mee. In elke winkel gaat er een handje vol pepernoten naar binnen.
Als er gestrooid wordt, ga je dan (als een overbezorgde moeder) er bovenop zitten om maar te zorgen dat ze geen pepernoot in haar mond stopt? Want het strooien van pepernoten en vooral het rapen ervan, is de helft van alle pret. Gaat dat goed met al die kruimels die de pieten aan hun handschoenen hebben? Want misschien wil ze zwarte piet wel echt een handje gaan geven. Ga je als moeder met een kind met coeliakie op stap met een zakje pepernoten in je tas? Wat doe je als ingrediënten-lijstjes zo klein op chocoladepopjes zijn gezet dat ik ze echt niet kan lezen? Hoe werkt dat nu eigenlijk allemaal? Hoe kom je de eerste keer december door?
Allemaal vragen waar ik me nu al druk over kan maken. Dus het wordt tijd om heft in eigen hand te nemen. Ik ga in ieder geval zorgen dat ik weet hoe ik pepernoten zelf kan bakken. Ik speur het internet af. Er zijn genoeg recepten te vinden, allemaal weer anders van samenstelling. Uiteindelijk vind ik er eentje waarvan ik de meeste spullen in huis heb en pas het recept op goed geluk een beetje aan. Ik kneed het deeg, laat het rusten en zet de kids aan het werk om de pepernoten te draaien. Het deeg dat overblijft gaat als een bal de vriezer in voor de volgende keer. De plaat met pepernoten gaat de oven in en wachten maar.
Het resultaat: heerlijke pepernoten die super knapperig zijn. De volgende keer alleen iets meer speculaaskruiden, dan zijn ze perfect. De dames smullen er allebei van. Dat is al een hele geruststelling. We zullen deze eerste decembermaand vast wel goed doorkomen.
Dit jaar vraag ik aan sinterklaas een super feest voor allebei mijn meiden, een hele berg glutenvrij snoepgoed en pieten met schone handschoenen.
