Na het eerste moment na de diagnose ga je zoeken naar informatie, over de intolerantie, de gevolgen en vooral recepten. Van een lieve vriendin krijg je een glutenvrij kookboek cadeau. Een week later heeft een andere winkel toevallig ook een glutenvrij bakboek in de reclame voor een klein prijsje.
En dan begint het. Je gaat lezen, bladeren en zoeken. Rijstmeel, boekweitmeel, amandelmeel, teffmeel, maïsmeel, kastanjemeel… poeh, dat zijn wel erg veel verschillende soorten glutenvrij meel.
Dan lees je verder: psylliumvezels, tapioca, xantaangom, wijnsteenpoeder, zuiveringszout (dat ze dan ook nog natriumbicarbonaat of baking soda noemen). Pfff wat een ingrediënten, wat moet je toch allemaal aanschaffen?
Op naar de winkel
Daar ga je met je lijstje in de hand. De eerste 10 minuten sta je als een kleuter naar alle schappen te staren (nog net niet met open mond). Gelukkig heeft de mevrouw in de winkel in de gaten dat je er geen snars van snapt. Ze komt gelukkig helpen en ze weet er ook nog wat vanaf. Met je lijstje in de hand lopen jullie samen alles op het lijstje na.
Ondertussen dat de mevrouw je informatie geeft, duizelt je hoofd al. Je krijgt zoveel, dat je het eigenlijk al niet meer kunt volgen. Onder het luisteren, werp je een blik op de prijskaartjes. Sorry, hoe duur?! Je knippert nog een keer met je ogen. In je hoofd begin je te tellen en te rekenen. Hoe langer de vrouw doorpraat, hoe hoger het bedrag in je hoofd. Damn, ik wist dat glutenvrij duur was, maar zo erg duur.
Snel hoor je jezelf stamelen dat je alleen het hoognodige hoeft te hebben. Het is tenslotte voor een dreumes en die heeft nog niet zo heel veel nodig. Bij de kassa breekt het zweet je uit en vriendelijk lachend haal je je pinpas door het pinapparaat.
Eenmaal thuis
Met je tas vol spulletjes ga je naar huis en zet je al je aanwinsten trots op de aanrecht. Manlief haalt zijn wenkbrauw op. Je krijgt natuurlijk de vraag of al die spullen echt nodig zijn. Als een echte deskundige vertel je bij elk pakje waar het voor is.
En het kassabonnetje? Het kassabonnetje frommel je maar gauw tot een prop en die verdwijnt snel de prullenbak in.
