Zit je op instagram dan ken je haar misschien wel; Joy Bouwmeester. Ze is één van de fitste dames van Nederland, altijd enthousiast en niet te beroerd om ’s ochtends vroeg keihard te knallen in de sportschool. Maar wat deze super gezellige meid ook heeft is Coeliakie. Ik sprak haar in ons eigen stadsie, Utrecht, en vroeg haar naar haar glutenavonturen.
Hoe en wanneer kwam je erachter dat je Coeliakie had?
Toen ik 19 was! Mijn lijf deed het niet echt meer. Ik was net een jaar het huis uit, woonde samen hier in Utrecht en at heel veel tosti’s, pizza’s en dat soort sh*t. Mijn lijf trok het op een gegeven moment niet meer. Ik zat standaard elke avond na het avondeten op de wc, alles kwam eruit. Toen dacht ik: ‘Mmm volgens mij klopt dit niet helemaal, dit is raar.’ Ik heb altijd al last gehad van mijn buik, maar niet zo extreem als toen.
Zoek het maar uit, piepend kind
“De kinderarts stuurde mij vroeger naar huis met zetpillen en laxeermiddelen. Zo van ‘Zoek het maar uit, piepend kind’. Er is nooit meer iets mee gedaan door de arts. Ik was er aan gewend dat mijn buik zo werkte. Tot het in een half jaar tijd echt wel heel extreem was ben ik naar de dokter gegaan. Daar werd bloed geprikt en een weekje later werd mij telefonische medegedeeld dat ik Coeliakie had. ‘Oke, dat is kut’. Ik ben direct glutenvrij gaan eten want ik wilde die troep niet meer in mijn lijf. Na vier weken heb ik pas zo’n darmbiopt gehad, helaas konden ze niet meer zien hoe erg de schade in de eerste instantie was omdat mijn darm zich alweer aan het herstellen was.”
Is het wel beter geworden over de jaren?
“Nah, nog niet echt. Ik heb nog steeds heel erg last van mijn buik, hij werkt nog steeds niet optimaal. Ze zijn nog steeds aan het uitzoeken wat er aan de hand is. De Coeliakie is in principe onder controle nu, maar volgens mij is er nog het één en ander dat niet klopt. Het heeft wel echt wel een half jaar geduurd voordat ik een beetje verschil merkte nadat ik glutenvrij ging eten trouwens.”
Coeliakie en sportprestaties
Heeft het eigenlijk effect op je sportprestaties? “JA!! Als in: wanneer ik gluten heb gegeten kan ik gewoon niks. Ik ben er namelijk pas echt achter gekomen hoe fijn sporten is sinds de diagnose. Als ik die diagnose Coeliakie niet gehad gekregen dan zou ik nooit gekomen zijn waar ik nu ben. Juist doordat ik me realiseerde dat ik zelf mijn gezondheid kon verbeteren door glutenvrij te eten, viel het kwartje. Daardoor dacht ik: ‘He, er is iets in mijn lijf wat niet werkt, ik moet daar aanpassingen voor gaan doen.’ Daardoor is mijn interesse in voeding en sport enorm gegroeid en ben ik zo fanatiek geworden. Het is namelijk superleuk om je leven zo te kunnen verbeteren, en tegelijkertijd een hele serieuze zaak. Ik vind dat tof.”
Positieve kettingreactie
“Op het moment dat ik op mijn eten moest gaan letten, dacht ik namelijk ‘oh, maar dan kan ik ook wel gaan sporten op een wat intensievere manier en kijken wat dat doet. Het was eigenlijk wel heel gunstig en gek tegelijk dat er door de diagnose een soort positieve kettingreactie ontstond. Als je zo precies op moet letten wat je allemaal wel en niet in je hoofd stopt, wordt je je heel bewust van wat voeding allemaal voor je kan doen! Het kan echt onwijs veel impact hebben.”
“Daarnaast ga je op een andere manier naar eten kijken. Vroeger wist ik me geen raad achter het fornuis, nu is koken juist een leuke uitdaging en is elk nieuw gerecht oprecht een ontdekking. De diagnose is kut ja, maar je vind daardoor ook opnieuw uit hoe je óók kunt eten. En dat is eigenlijk gewoon heel leuk!”
Gluten en sportvoeding
“Het is best lastig. Ik moet super goed opletten met fabrikanten, want veel producten worden gemaakt in ruimtes waar ook gluten worden verwerkt. Uit voorzorg skip ik ook alles wat ook maar sporen van gluten kan bevatten, ik wil het risico niet lopen dat ik per ongeluk teveel gluten stapel.”
“Ik gebruik namelijk elke dag wel eiwitrepen of –poeders. Niet bij elke maaltijd, maar toch best in zo’n hoeveelheid dat ik er mee uit moet kijken. Daarom hanteer ik gewoon een zero tolerance beleid, dan loop ik het minste risico. Als iets sporen van gluten kan bevatten eet ik het gewoon niet, hoe lekker het er ook uitziet.”
Zonder gluten of sporen daarvan is het leven net zo leuk!
“Zeker omdat ik zoveel plezier uit het sporten haal. Als ik er dan ‘af’ lig door een paar stomme gluten is het dubbel zo zuur. Ik kan dan sowieso een paar dagen niet (of niet volle bak) trainen en mijn lijf is dan zo pijnlijk. Ik hou dan altijd spontaan vocht vast en elke aanraking doet pijn omdat alles zo gevoelig is. Al dat gedonder aan mijn lijf is het risico niet waard. Maar hey, zonder gluten of sporen daarvan is het leven net zo leuk, dus zolang ze mijn lichaam niet binnen komen hoor je mij niet klagen!”
Wil jij nou weten hoe de omgeving van Joy eigenlijk met Coeliakie omgaat, wat het leukste is aan glutenvrij leven en welke producten zij stiekem glutenvrij zou willen zien? kom dan volgende week hier eventjes terug voor deel 2 in het grote glutenvrije interview met deze gezellige dame!
